ΦΟΝΟΣ Ή ΗΘΙΚΗ;

Αυτήν τη ερώτηση πρέπει να θέσουν οι θεατές όταν στο τέλος της παράστασης καλούνται να ψηφίσουν. Σαν δήλωση, όλοι οι ηθοποιοί του θεατρικού τμήματος υπό τη διεύθυνση της Yasemin Cec εντυπωσιακά στέκονται στη σκηνή και εκφέρουν τον υπερασπιστικό τους λόγο. Και πάλι το σημείο με το δάχτυλο γίνεται άβολα, γιατί ο θεατής πρέπει να αποφασίσει – σε ποια πλευρά της ζωής βρίσκεσαι ουσιαστικά;

Το θεατρικό τμήμα χρησιμοποίησε το κείμενο Sturm- und Drang του Σίλλερ για να θέσει ερωτήματα στην πρώτη γραμμή: Πόσο γρήγορα μπορεί να γίνει κανείς από ονειροπόλος σε θύτης; Πόσο εύκολα κλυδωνίζονται οι αξίες όταν αισθάνεται ότι δεν τον βλέπουν ή ότι του συμπεριφέρονται άδικα; πού τελειώνει ο ηθικός κώδικας και πού αρχίζει το έγκλημα;

Αυτό αφορά ουσιαστικά σε μια διαμάχη ανάμεσα σε δύο αδέρφια, που αποτελεί το κέντρο της πλοκής. Ενώ ο Karl, ο πρωτότοκος και προορισμένος διάδοχος, περιπλανιέται στα δάση, ο δεύτερος γιος Franz δίνει μια ίντριγκα γύρω από τον θρόνο. Τον επηρεάζει έτσι ώστε να φροντίζει για την απομάκρυνση. Έτσι πείθει τον απογοητευμένο Karl να ιδρύσει συμμορία ληστών και δίνει όρκο πίστης. Για να επιταχύνει τη διαδοχή, αποφασίζει ο Franz να φροντίσει για την εύνοια της Amaliaς, της αρραβωνιασμένης του Karl. Στέλνει έναν αγγελιοφόρο που σε μια ψευδή αναφορά ισχυρίζεται ότι ο Karl είναι νεκρός και ότι η τελευταία του θέληση είναι η γαμήλια τελετή του Franz με την Amalia. Ο Karl πρέπει, ενώ συμβαίνουν οι ίντριγκες μέσα στη συμμορία του, να αντισταθεί. Όταν ο πατέρας σωριάζεται, ο Franz θεωρεί ότι έχει επιτύχει τον σκοπό του. Θέλει να αναγκάσει την Amalia να παντρευτεί. Ο Karl επιστρέφει και αναγνωρίζει τις ίντριγκες του αδελφού. Κατόπιν στέλνει τη συμμορία του εναντίον της επίθεσης. Τίποτε που ξεκίνησε με ιδεαλισμούς δεν καταλήγει σε βία ή μήπως σε δικαιοσύνη;

Η συμμορία ληστών του Karl, με μια πραγματικά μεγάλη ομάδα ηθοποιών που θέλουν να είναι επαναστατικοί και μη συμβατικοί, σκηνικά παρουσιάστηκε με δεξιοτεχνία. Όταν η ομάδα ορμά στη σκηνή, ενώνεται και συμβάλλεται — υπερασπιζόμενη ιδανικά και δικαιώματα — και με χορωδιακή απαγγελία που μπαίνει έντονα, τότε κάθε ένας εκπνέεται από τον μαγνητισμό.

Εντυπωσιακή είναι η επίδοση ολόκληρης της ομάδας – πάνω απ όλους ο πειστικός και εσωτερικά σχισμένος Karl και ο δόλιος, ματσωμένος και φαινομενώς ολοένα πιο τρελός Franz. Η απλή σκηνική οργάνωση είναι επιτυχημένη – δεν χρειάζεται πολλά όταν το κείμενο κάθεται καλά και οι κατάλληλοι ρυθμοί και στίχοι βοηθούν στην αλλαγή σκηνών: εντυπωσιακό, επιτυχημένο, διεγερτικό και διασκεδαστικό.

Και οι ληστές δρούν από οργή για τα καθεστώτα και γίνονται εγκληματίες. Πόσο ευκοίλι και εύπλαστο είναι ο άνθρωπος; Αυτό είναι το μεγάλο θέμα και παραμένει επίκαιρο. Μέχρι σήμερα.

Μια ανταπόκριση από την Anja Heiligtag

Φωτογραφίες: Anke Buchholz