"Πρόσεχε μην σε παρασύρει το κύμα, εντάξει;" - Ο θεατρικός κύκλος της S2 υπό την καθοδήγηση της κυρίας Kirchbauer και του κυρίου Krösser παρουσίασε Το κύμα του Morton Rhue. Μια αναφορά από την πρώτη και τη δεύτερη παράσταση

Μπάσκετ, η μαθητική εφημερίδα, καλές βαθμολογίες, φιλία και η πρώτη μεγάλη αγάπη – είναι πολύ συνηθισμένοι/ες έφηβοι–Θέματα, με τα οποία ασχολούνται οι μαθητές/τριες του Gordon High School πριν στρέψουν την προσοχή τους στο μάθημα Ιστορίας με τη δασκάλα Mrs. Ross να παρουσιάζουν. Τι έκβαλε ο θεατρικός όμιλος της S2 στη σκηνή, αρχικά μοιάζει με μια κανονική σχολική ημέρα, όπως θα μπορούσε να γίνει και στο GyRa. Αλλά το φαινόμενοδείχνει ότι τονίζει και η διδασκαλία της ιστορίας από τη Mrs Ross καθώς και τους θεατές αυτής της καθηλωτικής παράστασης θα συνειδητοποιήσουν πολύ γρήγορα. Όταν σε μια οθόνη προβάλλονται εικόνες από τη διαπόμπευση και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εμείς υπό τη συνοδεία πιεστικής βιολιτικής μουσικής κοιτάμε στα φοβισμένα μάτια ενός περιεβιασμένου παιδιού, είναι αμέσως σαφές σε όλους: Το θέμα της σημερινής ιστορίας είναι το Ολοκαύτωμα και αυτή η θεατρική βραδιά δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο.
«Αλλά αυτό έχει ήδη περάσει προ πολλού! Τι με νοιάζει σήμερα;
Με κίνητρο αυτά που λένε οι μαθητές/τριες, η φιλόδοξη Ιστορικός-διδασκαλία αποφασίζει να ξεκινήσει ένα πείραμα ώστε στην τάξη να φέρει κοντά της τους μηχανισμούς των ολοκληρωτικών συστημάτων.
Αυτό που αρχικά ξεκινά ως μια ήπια άσκηση, εξελίσσεται γρήγορα σε μια επικίνδυνη κίνηση που απειλεί να καταλάβει ολόκληρο το σχολείο.
“Ισχύς μέσω πειθαρχίας! Ισχύς μέσω της κοινότητας! Ισχύς μέσω της Δράσης” ακούγεται μέσα από το φόρουμ του Γυμνασίου Ράχλντσταντ, καθώς τα μέλη του συνόλου του θεατρικού κύκλου της S2 σε ευθεία στάση, ακουμπώντας το βλέμμα τους στο κοινό, εκτελούν το χαιρετισμό της φούσκας. Είναι δυνατές στιγμές θεάτρου όπως αυτές που δίνουν δύναμη στην παράσταση, ώστε να προκαλέσουν στους θεατές έναν ίσκιο στην σπονδυλική στήλη και να τους αναγκάσουν να αντιμετωπίσουν τι θα είχαν πράξει αυτοί σε μια τέτοια κατάσταση — και αν εμείς ως κοινωνία πραγματικά έχουμε μάθει από την ιστορία.
«Αν τώρα δεν υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, σύντομα μπορεί να είναι πολύ αργά!»
Μια αναφορά από τη Stefanie Eller

Φωτογραφίες: Anke Buchholz